Yönetmen koltuğunda Quentin Tarantino oturuyorsa, o filmi beğenmemek zordur doğrusu, illa beğenecek bir yanı vardır, eh burada da, 160 dakikaya yayılmış onca sahne arasında bir ikisi heyecanlı ve eğlenceli elbette, ama filmden çıkarken bütününe baktığınızda büyük bir hüsran yaşadığınızı da hissediyorsunuz…

Tarantino belki de ilk kez hikayeyi filan es geçerek, 1969 yılının Los Angeles kentini perdeye taşımak ve alabildiğine serbestçe yönetmenlik numaraları yapmak üzerine yoğunlaşmış…

Birçok sinemacı gerçek isimlerle perdeye geliyor, ama hiçbir hikayeye inanmamak gerekiyor, çünkü Tarantino kendi kurduğu hikayeleri anlatmayı tercih etmiş, zaten Leonardo DiCaprio ve Brad Pitt’in karakterleri de uydurma…

Margot Robbie’nin canlandırdığı Sharon Tate başta olmak üzere birçoğu ise gerçek, ama yine de akılda tutmak lazım ki, büyük küçük bir sürü ayrıntıyla sokaklardan evlere kadar ana hatlarıyla Hollywood canlandırılmış burada, bir de insanların televizyon sevgisi…

Bir çağın kapanışı gibi görmüş dönemi Tarantino…

Dediğim gibi yönetmenlik yapmanın, hızlı kesmeler, kamera kaydırmalı uzun sahneler, birkaç sahneyi içiçe geçiren bitmek bilmez sekanslar, sinema filmleri ya da televizyon dizileri gibi çekim taklitleri, her türlü numarayı denemiş, çevre düzenlemesini harika biçimde perdeye getiren görüntü ve sanat yönetmeni de çok iyi iş çıkarmış…

Velhasıl birçok kişi ve sahne üstüne saatlerce konuşabilseniz de, elinizde ne bir hikaye ne bir anlatım var, dağınık bir dönem filmi, gerçek insanların kurmaca hikayeleri, arabalardan kıyafetlere her şeyin gerçek olduğu kurgusal bir sinema dünyası…

Herkese tavsiye eder misin derseniz, asla tavsiye etmem, ama filmler üstüne konuşmayı sevenler için serbest vezin bir film Bir Zamanlar Hollywood’da…

Kod Adı Melek

Bu filmin başrol oyuncusu Gerard Butler, hakikaten gayet iyi canlandırmış karakterini, hem hareketli sahnelerde, hem duygusal sahnelerde…

Yılların oyuncusu Morgan Freeman da sağlam bir başkan tipi yaratmış…

Elbette ilk ikisinden tamamen farklı bir yönetmen ve yazar ekibi yapmış bu filmi, ama gayet iyi bir seçim yapılmış, ilk iki filmin altına düşmeyen bir kovalamaca ve çatışma havası hakim oluyor filme…

Biraz polisiye biraz politika bolca aksiyon arayanlar için tam isabet bir film Kod Adı Melek…

Acele Baba Aranıyor

Sessiz sedasız yabancı yapımlarda önemli işler yapan Türkler, özellikle de kadınlar çok sevindirici doğrusu:

Deniz Gamze Ergüven yönetmenlik, Saadet Işıl Aksoy veya Yasemin Kay Allen oyunculuk yapıyor, ama bunu burada tanıtım olsun diye yapmıyor, kariyer ve keyif açısından yapıyorlar.

İşte bu durum Melisa Sözen için de geçerli, öyle ya da böyle, bir Fransız filminde baş kadın oyuncu…

Diyeceksiniz ki, daha iyi bir film olsaydı daha iyi olurdu, elbette haklısınız, film biraz orta karar bir mizah içinde mülteciler meselesine değinen düşük çaplı bir film, ama en azından Melisa Sözen gayet başarılı oynamış, bu kadarı bile seyretmek için yetiyor…