Yirmi beş yıldır İzmit Belediyesi bünyesinde pedagog kadrosunda çalışan Nurdan Külcü, İzmit’e bağlı Şahinler köyünde daha çok düğünler için kiralanan bir kültür merkezinde çalışmak üzere görevlendirildi. Kadrosuna uygun görevlendirilmediğini ileri süren Külcü konu ile ilgili olarak, Kocaeli 1. İdare Mahkemesi’nde dava açtı. Tüm Bel-Sen Kocaeli Şube Başkanı Erdal Karakuş konuya ilişkin yaptığı açıklamasında, “Pedagog düğün salonunda ne iş yapacak?” sorusunu dile getirdi.
Caner Aktan’ın yaptığı habere göre İzmit’te yaşayan 57 yaşındaki Nurdan Külcü, 25 yıl boyunca İzmit Belediyesi’nde pedagog olarak görev yaptı. Külcü, bir süre önce İzmit merkeze 30 kilometre uzaklıkta yer alan Şahinler köyünde bulunan ve belediyeye ait olan kültür merkezinde görevlendirildi. Kültür merkezini düğünler için kiralayanlara kapıyı açan, ayrıca temizlik de yapan Külcü, kadrosuna uygun bir görevde çalışmadığı gerekçesi ile Kocaeli 1. İdare Mahkemesi’nde dava açtı. Bir süre önce eşini iş kazası sebebi ile kaybeden 2 çocuk annesi Nurdan Külcü, her gün 3 araç değiştirerek işine gidiyor. 15 haneli, 40 nüfuslu köyde yemek yiyebileceği bir lokanta da bulunmuyor.
Hakaret ve taciz iddiası
İddia edilene göre, Nurdan Külcü, aynı yerde çalışan B.Ö.’nün hakaret ve tacizine uğradı. Külcü tarafından konu ile ilgili olarak gerçekleştirilen şikayet üzerine gözaltına alınan B.Ö. ifadesinin alınmasının ardından serbest bırakıldı. Kocaeli 2. Aile Mahkemesi tarafından B.Ö.’ye 3 ay süre ile uzaklaştırma kararı verildi. Belediye de idari soruşturma başlatıp B.Ö.’nün görev yerini değiştirdi.
‘Pedagog köyde ne iş yapacak?’
Tüm Belediye ve Yerel Yönetim Hizmetleri Sendikası (TÜM BEL SEN) Kocaeli Şube Başkanı Erdal Karakuş, pedagog kadrosunda görev yapan bir kişinin düğün salonunda görevlendirilmesinin hukuka aykırı olduğunu öne sürerek konu ile ilgili olarak yaptığı açıklamasında şu ifadelere yer verdi:
“Arkadaşımız pedagog kadrosunu elinde tutmasına rağmen pedagojiyle uzaktan yakından alakası olmayan bir düğün salonunda görevlendirilmiş. Artık ben bunu trajikomik bir durum olarak görüyorum. Burada kime nasıl pedagoji eğitimi vereceksiniz, faaliyetinizi nasıl sürdüreceksiniz? İzmit kent merkezinden buraya gelmesi için 3 ayrı araç değiştirmesi gerekiyor. Yaklaşık 30 kilometre bir yolculuk yapması gerekiyor. Ben buraya bir sendikacı olarak geldim ve inceleme yapma şansı buldum. Arkadaşımızın hiçbir şekilde yemeğini tedarik edebileceği bir restoran, lokanta bulunmuyor. Bunu bırakın bakkal dahi yok. Aynı zamanda yine kurum çalışanı olan bir erkek personel tarafından burada sözlü şiddete ve hakarete uğradığına yönelik bir şikayet var. Bu şikayet gerekli mercilere aktarıldı.”